1930 yılında B.F.Goodrich PVC’nin plastifiyan absorblamasını ve esnek ürün elde edilebilmesini keşfetmişti.
PVC, polimer molekülerinin eklenmesi ile oluşan (molekül parçalarının bir kaybı olmadan) bir termoplastik olup, yapısı rijid iken plastifiyanın ilavesi durumunda genişler. O, 80 º C and 140 ° C arasında eriyen ve bozunan, kuru beyaz toz veya plastisol denen pasta şeklinde bulunur.
PVC, ısı, ışık ve akım gibi etkilerle bozunabilir ve HCL açığa çıkar. Bozunmuş PVC rijid olur. Bu nedenle ikincil plastifiyan olarak epoksi soya yağı kullanmak gerekir. Rijid PVC’den yumuşak uygulamaya geçiş plastifiyanla olur. Seçilen plastifiyanlar PVC ile uyumlu olmalıdır. Plastifiye etme gücüne, dozajına, karakterine bağlı olarak, düşük uçuculukta, düşük migrasyon ve düşük çözünme özelliklerine sahip olmalıdır. Biz plastifiyanı, en az 300 molekül ağırlığına sahip, PVC ile bütünleşmiş, esnekliğini artıran düşük uçuculukta inert çözücü olarak tanımlayabiliriz.
Gösterilen sonuç sayısı: 7
